تعداد بازدید : 389428
تعداد نوشته ها : 1213
تعداد نظرات : 8
پیروزى انقلاب اسلامى و سقوط شاه بناى استراتژى آمریکا در منطقه سوق الجیشى خلیج فارس، که بر دو ستون ایران شاهنشاهى و عربستان سعودى پى ریزى شده بود، فرو ریخت و این مساله، مناسبات میان دو کشور ایران و عراق را دستخوش تغییر و تحول کرد.به این ترتیب که موازنه نسبى قوا که تا پیش از انقلاب بین ایران و عراق حاکم بود، تغییر کرد و با پیدایش خلاء قدرت در منطقه، موج اسلام خواهى مى توانست ثبات مطلوب آمریکا در منطقه را مورد تهدید جدى قرار بدهد. در نتیجه، لازمه تامین منافع آمریکا و غرب، اعاده نظم پیشین در منطقه بود.طرح رویکرد آمریکا به رژیم عراق نیز تنها در چنین چارچوبى قابل درک است. البته کارتر و استراتژیست او
ابعاد تازه‌ای از همکاری‌های کشورهای اروپایی مدعی حقوق بشر و دموکراسی با صدام معدوم در خلال جنگ تحمیلی علیه جمهوری اسلامی ایران و در جنایات جنگی صدام علیه ملت ایران فاش شد.منابع عراقی که برای اولین‌بار ابعاد این ماجرا را فاش می‌سازند پرده از نکات تازه‌ای در این خصوص برمی‌دارند.
به گزارش سایت ساجد به نقل از ایسنا، براساس این اسناد، پس از شکست کودتای نوژه در تابستان 1359 ، با اشاره ایالات متحده آمریکا و تشویق جیمی کارتر رییس‌جمهور وقت آمریکا چراغ سبز برای حمله صدام به ایران به دیکتاتور عراق نشان داده می‌شود. آمریکا و کشورهای غربی که براساس معادلات نظامی و
در نیمه ی دوم جنگ ایران و عراق، تاجری هلندی به نام «فرانس فان آنرات» هزاران تُن مواد اولیه برای تولید بمبهای شیمیایی (بویژه از نوع گاز خردل و اعصاب) برای رژیم عراق تهیه و ارسال کرد. چندی پس از اشغال عراق او با حمایت اداره ی اطلاعات و امنیت هلند از پناهگاه خود (عراق) خارج شد و از خانه ای امن در هلند سر درآورد. با اینکه فان آنرات امید داشت با افشای رابطه اش با اداره ی اطلاعات و امنیت هلند حاشیه ی امنی برای خود ایجاد کند، اما در عمل چنین نشد و او سرانجام در سال 2004 به اتهام مشارکت در نسل کشی سر از زندان درآورد. موضوع روابط امنیتی او نیز کم و بیش مسکوت مانددر آوریل 2007 دادگاه تجدیدنظ
این واقعیت که کمکهای تسلیحاتی و اطلاعاتی کشورهای عربی به عراق در جریان جنگ تحمیلی علیه ایران اگر از کمکهای نظامی کشورهای غربی و اروپایی بیشتر نبوده کمتر هم نبوده است، بر هیچ کس پوشیده نیست.بسیاری از کشورهای عربی با استفاده از برخی تعبیرها و تفسیرها از جمله اظهارنظر ملک حسین، شاه سابق اردن در سال 1980 میلادی که گفته بود، ”عراق کشور عربی و برادر ماست که نباید مورد هیچ‌گونه تهدید خارجی قرار گیرد و یا آسیبی از هر منبع که باشد به آن برسد“ و همچنین اعمال فشارهای سیاسی و نظامی از سوی آمریکا، سیل کمکهای نظامی‌شان را به عراق در طی هشت سال جنگ علیه ایران سرازیر می‌کردند.بی شک
در مارس ۱۹۸۶ م. دبیرکل وقت سازمان ملل خاویر پرز دکوئیار به طور رسمى عراق را متهم به استفاده از سلاح هاى شیمیایى علیه ایران کرد. در این باره وى به گزارش ارائه شده به وسیله کارشناسان سازمان ملل که در فوریه همان سال براى بررسى موضوع سلاح هاى شیمیایى به ایران سفر کرده بودند، استناد کرد.
دبیرکل به صراحت از رژیم عراق خواست به نقص مقررات بین المللى خاتمه دهد و گزارش بازرسان سازمان ملل تأکید داشت که رژیم عراق از سلاح هاى شیمیایى در جنگ علیه ایران استفاده کرده است. با این وجود رژیم عراق این موضوع را تکذیب مى کرد و متأسفانه سیاستگذاران غربى ترجیح مى دادند در این باره سکوت کنند. ولى وقتى که بدن مجروح و
طارق عزیز عامل جنایات اصلی صدام در سال‌های دفاع مقدس علیه ایران اسلامی و پل ارتباطی رژیم بعثی جهت تامین سلاح‌های جمعی از سوی آمریکا و اروپاست.
در حالی که اخبار منتشر شده در طول چند روز گذشته حکایت از زمینه‌سازی آزاد‌سازی طارق عزیز وزیر امور خارجه، عضو مجلس انقلابی عراق، معاون سابق نخست‌وزیر این کشور و از دستیاران رسانه‌ای صدام که در آغاز به‌قدرت رسیدن او با وی همکاری می‌کرد حکایت می‌کند، بسیاری از آگاهان منطقه و بین‌المللی بر این باورند طارق عزیز مشمول تخفیف در فرار از مجازات نیست و از عاملان اصلی جنایات ضدبشری صدام برعلیه مردم عراق، ایران و ک
تحولات صحنه نبرد پس از پیروزى فاو و اقدامات نظامى دشمن که به طور گسترده و همه جانبه صورت گرفت، فرماندهان سپاه را با وضعیت جدیدى مواجه کرد. جنگ شهرها در سطح گسترده، حمله به مراکز اقتصادى، صنعتى و نفتى فشار فوق العاده اى را بر کشور وارد ساخت. به ویژه، کاهش بسیار زیاد قیمت نفت تا مرز ۵/۵ دلار در هر بشکه موجب تشدید این فشارها شد. همراه با این فشارها، تحرک جدید دشمن در عرصه زمینى که پس از اشغال اراضى کشور در آغاز جنگ، براى اولین بار صورت مى گرفت، جبهه خودى را تحت فشار قرار داده بود. در چنین شرایطى علاوه بر مقابله با حملات عراق به خط هاى پدافندى در طول مرز، آماده شدن براى حمله بزرگ بعدى، مسوولی
بیش از دو دهه از زمان جنگ تحمیلى عراق علیه ایران مى گذرد و در این سال ها بیشترین مباحث تحلیلى و نظرى مطرح شده در حوزه مباحث روابط بین الملل پیرامون اهمیت جنگ و پیامدها و ضرورت جلوگیرى از آن بوده است و آنچه حائز اهمیت است، نقش پیچیده دولت ها در این فرایند است.
مداخله دولت ها و سازمان ها، به ویژه قدرت هاى بزرگ مدعى در وقوع تجاوز و نیز موضع گیریهاى آنها در هشت سال جنگ از فرازهاى مهم این حادثه به شمار مى رود.حمایت راهبردى، تسلیحاتى، مالى و اطلاعاتى این دولت ها به عراق در طول جنگ با هدف جلوگیرى از پیروزى ایران از جمله مقوله هایى است که شاید کمتر به آن پرداخته شده است.عراق از ابتداى جنگ مورد
شاید برای شما سؤال باشد که چرا با ما چنین رفتاری شد؟ چرا ملت ما مجبور شد هشت سال در برابر زورگویی‌های دنیای ظلم و ستم ایستادگی کند، تعداد زیادی از فرزندان این مرز و بوم به شهادت برسند و خسارات مالی بی‌شماری بر ملت و دولت ایران تحمیل شود.
درجنگ دوم جهانی وقتی آلمانها عزمشان را جزم کرده بودند که تمام دنیا را فتح کنند و نژاد خالص ژرمن را به آن مسلط سازند و از قبل هم پیش بینی امکانات و تجهیزات لازم را برای این کار کرده بودند، 26 کشور قدرتمند دنیا در شهر سانفرانسیکو کنفرانسی را برگزار کردند و در آن کنفرانس معاهده معروف سانفرانسیسکو را بر علیه هیتلر و آلمان نازی امضاء کردند و در واق
تلاش عراق برای تهیه و تولید سلاح‌های شیمیایی به موازات اقدام برای دستیابی به سلاح اتمی از دهه 1970 میلادی آغاز شد. ولی پس از تجاوز عراق به ایران، در روند جنگ، ابتدا این سلاح‌ها توسط عراق با هدف دفاعی و به صورت محدود در سال‌های 59 تا 61 به کار گرفته شد ولی از سال 62 تا پایان جنگ تولید و استفاده عراق از سلاح‌های شیمیایی با هدف دفاعی ـ تهاجمی به نحو چشمگیری افزایش یافت. چنانکه حملات شیمیایی عراق از 10 مورد حمله در سال آغاز جنگ به 45 مورد در سال 67 افزایش یافت.
تلاش عراق برای تهیه و تولید سلاح‌های شیمیایی به موازات اقدام برای دستیابی به سلاح اتمی از دهه 1970 میلادی آغاز