تعداد بازدید : 387731
تعداد نوشته ها : 1213
تعداد نظرات : 8
نویسنده:سید محسن امین
روزى امام حسین (علیه السلام)بر اسامة بن زید وارد شد.وى بیمار بود و به شدت اظهار غم و اندوه مىکرد.امام علت آن را پرسید؟ وى در پاسخ گفت: شش هزار درهم بدهکار هستم.آن حضرت فرمود : من بر عهده مىگیرم که این مبلغ را بپردازم.وى گفت: من بیم دارم که قبل از پرداخت بدهى خود از دنیا بروم.امام فرمود قبل از آنکه مرگت فرا رسد، وام تو را پرداخت خواهم کرد .پس آن حضرت پیش از آنکه مرگ او فرا رسد وام او را ادا کردند. آنگاه که مروان دستور داد، فرزدق شاعر معروف از مدینه خارج شود، وى به خدمت امام حسین (علیه السلام)رسید.آن حضرت چهارصد دینار به او بخشید.یکى از حاضرین رو کرد به
نویسنده:شیخ عبّاس قمی
از اربعین مؤذن و تاریخ خطیب و غیره نقل شده که جابر روایت کرده که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: خدای تبارک و تعالی فرزندان هر پیغمبری را از صلب او آورد و فرزندان مرا از صلب من و از صلب علی بن ابیطالب (علیه السلام) آفرید، به درستی که فرزندان هر مادری نسبت به سوی پدر دهنده مگر اولاد فاطمه که من پدر ایشانم.مؤلف گوید: از این قبیل احادیث بسیار است که دلالت دارد بر آنکه حسنین علیهماالسلام دو فرزند پیغمبر (ص) میباشند و امیرالمؤمنین سلام الله علیه در جنگ صفین هنگامی که حضرت حسین علیه السلام سرعت کرد از برای جنگ با معاویه فرمود باز دارید حسن را و مگذاری
نویسنده: حامد منتظری مقدم
با گذر زمان، این نکته به روشنی معلوم شد که امام حسین(علیه السلام) و یارانش، مردان «پیروزِ» کربلا بودند. در کربلا، گرچه آنان، جان باختند; اما اسلام را حیاتی دوباره بخشیدند، رسمِ ستم ستیزی را به جهانیان آموختند، و خود نیز به فیض بزرگ شهادت دست یافتند. همچنین، آنان برای همیشه تاریخ، در نگاه دین مداران و عدالت خواهان جایگاهی شکوهمند یافتند و محبوبِ دلهای مؤمنان شدند.با این حال، قیام پیروزمندانه امام حسین(علیه السلام)در عاشورای سال 61 هجری، با نثار خونهای پاک عزیزان، بی قراریهای کودکان، بی پناهیهای بانوان، و یا صحنه هایی آکنده
نوشتار حاضر تحت عناوین زیر سامان یافته است:الف) مقدمه ب) مولفه ها و شاخصه هاى عزت و افتخار ج ) جمع بندى و نتیجه گیرى الف- مقدمه: نکته اى که در آغاز به عنوان مدخل بحث جاى توجه دارد آن است که از دو مفهوم اساسى نوشتار، یعنى «عزت» و افتخار تعریف و تحلیل ارایه داد: براى ارایه تعریف لغوى به فرهنگ لغات مراجعه مى شود. مثلاً «على اکبر دهخدا» در«لغت نامه»، ذیل واژه «عزت»، آورده که: عظمت، بزرگوارى، ارجمندى، ارج و سرافرازى، ارجمندى، کرامت و بزرگى و «غرة» را به معناى ارجمندى و عزریزى و خلاف ذل، چیرگى، قوت و شدت آورده و توضیح مى دهد که «